Stukjes uit verslagen van deelneemsters

“Ik ben achter dingen gekomen die niet goed zijn. Dingen die ik heel lang als normaal heb gezien, blijken helemaal niet normaal te zijn.
Hoe belachelijk is het dat je niets aan je eigen man durft te vragen of te zeggen, bang voor zijn reactie…”

“Ik weet dat het een goede beslissing is geweest. Er is meer rust in huis, we kunnen samen weer lachen. Ik loop niet meer constant op mijn tenen en ben niet meer iedere dag verdrietig. Maar jullie? Hoe voelen jullie je? Het doet mij zo’n pijn wanneer een kind op het schoolplein zijn vader in de armen vliegt. Laatst zei je: ‘Papa moet sorry zeggen, papa is stout geweest.’ Ach, kon het leven maar zo makkelijk zijn.”

“Het is klaar nu! Ik heb hier genoeg van! Ik laat het niet meer toe hoe jij mijn leven beïnvloedt! Ik laat het achter mij, alle ellende die jij ons hebt aangedaan. Ik laat het rusten, geef het een plekje. Het is nu echt tijd om weer te gaan genieten En door te gaan met ons leven. Ik wil weer open staan voor nieuwe dingen.”

“Het duurde heel, heel lang voordat ik de ruimte, de moed en de kracht kon vinden om de nachtmerrie aan te gaan die zou volgen wanneer ik weg zou gaan. Want dat was wat hij me voorhield, en dat was wat ik op basis van zijn persoon en zijn gedrag kon verwachten. En een nachtmerrie is het, maar ik heb het wel gedaan.
Nu vecht ik voor mezelf en mijn kinderen. Ik probeer mezelf terug te vinden. Ik kijk uit naar een nieuwe kans, naar het begin van de rest van mijn leven. Ik weet niet wat er op mijn pad gaat komen, maar dat maakt niet uit, ik ben ervan overtuigd dat ik alles kan trotseren als ik de afgelopen jaren heb kunnen trotseren. Al word ik wel nog steeds voortdurend belaagd en op de proef gesteld.
Ik heb vertrouwen in de toekomst. Ik weet wel dat ik voor mijn kinderen nu tot het uiterste zal gaan om hen te beschermen en te zorgen dat ze niet verder beschadigd worden. Ik vind nu ook dat ik dat mág, dat ik recht van spreken heb als hun moeder, maar ook als vrouw en mens. Ik ben niet gek. Ik ben een geweldige moeder. Ik ben de moeite waard. Ik verdien een beter leven. Er is geen excuus voor geen enkele vorm van geweld. Ik mag van me laten horen. Ik mag voor mezelf opkomen en mezelf serieus nemen. Ik ben een waardevol iemand, waar iedereen van af moet blijven en ik laat me niet meer beschadigen. Ik weet wie ik ben en hoe het zit.”

Gedicht van een deelneemster

Ooit was het gras groen
met de wolken, oh zo blauw
een en al trots, in mijn lichaam
was een zelfverzekerde vrouw.

In 2009 kwam jij in mijn leven
het leek allemaal zonneschijn
totdat jij mij begon te mishandelen
wat deed dat ongelofelijk veel pijn.

Ondanks tranen langs mijn wangen
bleef je mij keer op keer slaan
verdomme zag je mijn verdriet niet
moest je echt zo lang doorgaan.

Elk lichaamsdeel
wist je piekfijn te bewerken
tot het bot toe gekrenkt
met al mijn brandmerken.

Mijn lichaam is nu van je af
in mijn huis ben jij verleden tijd
maar in mijn geest ben jij nog bij me
waardoor ik nog steeds door jou lijd.

Mezelf willen hervinden
de pijn uit mijn lichaam verbannen
eindelijk eens verder kunnen leven
met al mijn mooie plannen.

Ooit zou de zon gaan schijnen
dat wordt mij keer op keer verteld
maar hoe kan ik mijn wonden genezen
door dat verdomde huiselijk geweld.

De hoop niet opgeven
ik zal er alles aan doen om te overwinnen
daarom volg ik deze cursus, Veilig en krachtig
om mijn verdriet te verwerken van binnen.